کیران بهان، ژیمناستیک – داستان این ورزشکار به همه شما انگیزه می دهد

فقط به چند مورد از چالش هایی که ورزشکاران با آن روبرو هستند فکر کنید. آنها ممکن است مجبور شوند با برنامه های تمرینی طاقت فرسا ، مسابقات از دست رفته، مصدومیت ها، نقاط عطف از دست رفته، شکست های دلخراش و ناملایمات شخصی کنار بیایند. اگر آنها زن هستند ممکن است با مشکلات سلامتی مرتبط با عادات غذایی نامنظم و قاعدگی مواجه شوند که به نوبه خود می تواند از دست دادن استخوان را تشدید کند. در اینجا داستان 5 ورزشکار است که با چالش های بزرگی روبرو شدند و از شکست خوردن خودداری کردند. اگر این داستان ها نتواند به شما انگیزه دهد، پس من نمی دانم چه خواهد شد!

کیران بهان، ژیمناستیک

تصور کنید به شما می گویند دیگر هرگز راه نخواهید رفت! این همان چیزی بود که پزشکان پس از برداشتن تومور سرطانی از ران او در سن 10 سالگی به کایران گفتند. عمل جراحی بد، در واقع آنقدر بد پیش رفت که او با فریاد درد ناشی از آسیب عظیم عصبی از خواب بیدار شد. تا آن زمان، او دیوانه ژیمناستیک بود و مصمم بود قهرمان المپیک شود. اما چگونه می‌توانست این کار را انجام دهد، در حالی که اکنون حتی نمی‌توانست راه برود و روی ویلچر بسته شده بود؟

کیران قرار بود به آنها نشان دهد و راه طولانی بهبودی را آغاز کرد. او 15 ماه روی ویلچر بود اما استقامت کرد و دوباره به ورزشگاه بازگشت. اما در عرض چند ماه او از میله بلند لیز خورد و ضربه وحشتناکی به سرش وارد شد. او آنقدر مجروح شده بود که وقتی به معنای واقعی کلمه پلک می زد، خاموشی های مکرر اتفاق می افتاد. او یک سال تمام در مدرسه را از دست داد، اما ورزشگاه دوباره زنگ زد. اگرچه این بار، او باید بر چالش های آن مصدومیت وحشتناک غلبه می کرد. او باید مغز خود را دوباره آموزش می داد و هماهنگی خود را باز می گرداند. او با استفاده از عصا به مدرسه بازگشت و توسط همکلاسی‌هایش به طرز بی‌رحمانه‌ای مورد تمسخر قرار گرفت.

سپس سه سال طول کشید تا به جایی که قبل از تصادف وحشتناک بود بازگردد. اما او دچار شکستگی های متعدد شد. سپس ضربه دیگری وارد شد که زانویش درست پس از انتخاب برای مسابقات قهرمانی اروپا شکست. بهان گفته است که این زمانی بود که او می خواست تسلیم شود.

اما او هرگز تسلیم نشد و موفق شد در سال 2011 قهرمان جام جهانی چالش شود و بزرگترین لحظه افتخار او زمانی بود که به المپیک 2012 لندن راه یافت. او پس از پشت سر گذاشتن دردهای وحشتناک، ضربه روحی و ناکامی ها به ورزشکار المپیک تبدیل شده بود. نمونه ای باشکوه از روحیه المپیک.