دو جامعه متفاوت را تصور کنید. در مورد اول، افراد متمایل به استرس، تنش، تحریک پذیری، حواس پرتی و خود شیفتگی هستند. در مورد دوم، مردم تمایل دارند که راحت، بی دردسر، زود خندان، گسترده و مطمئن باشند تفاوت بین این دو سناریو تصوری بسیار زیاد است. شما نه تنها در سناریوی دوم شادتر خواهید
وقتی از «ارزش‌های انسانی» صحبت می‌کنیم، تمایل داریم به ایده‌آل‌های انتزاعی مهم اشاره کنیم. چیزهایی مانند آزادی، برابری، امنیت، سنت و صلح. سیاستمداران همیشه ارزش‌ها را ذکر می‌کنند، در حالی که همه انواع سازمان‌ها ادعا می‌کنند که «ارزش‌های کلیدی» را در قلب هر کسب‌وکاری که در آن هستند قرار می‌دهند . آنها به ما کمک
بمباران مداوم انواع مختلف محتوا – که همیشه آموزنده نیستند – که در معرض آنها هستیم، خطر سردرگمی را تشدید می کند. این یک تهدید مضر است و اکنون، بیش از هر زمان دیگری، در شرایط همه‌گیری خطرناک است. تصورات نادرست می توانند فریب دهند و ما را به سمت تصمیم گیری ناآگاهانه سوق دهند،
مردم و جامعه