ضرر های پارتی بازی در عملکرد سازمان

برای مدیران هیئت مدیره مهم است که از روابط دوستانه خودداری کنند، در عوض اعضای هیئت مدیره/مدیران را بر اساس مهارت، تجربه و سابقه منصوب کنند.

پارتی بازی موضوعی فراگیر در بسیاری از سازمان ها است و می تواند بر عدالت و اثربخشی فرآیندهای تصمیم گیری تأثیر منفی بگذارد. هنگامی که دوستی وجود دارد، افراد بر اساس روابط شخصی به جای شایستگی مورد علاقه قرار می گیرند. دوست گرایی اغلب نامزدهای کم صلاحیت یا کم لیاقت را ترویج می کند و به طور بالقوه باعث کاهش عملکرد و آسیب رساندن به روحیه می شود.

در حالی که دوستی می تواند یکپارچگی جلسات هیئت مدیره را تضعیف کند، قابلیت های مدیریت صحیح هیئت مدیره می تواند به کاهش خطرات مرتبط با چنین شیوه هایی کمک کند. علاوه بر این، اعضای هیئت مدیره باید در مورد نحوه اجرای موثر جلسه هیئت مدیره برای اطمینان از انطباق با پروتکل های تعیین شده آموزش ببینند.
Cronyism چیست؟

پارتی بازی زمانی اتفاق می‌افتد که افراد صاحب قدرت یا اقتدار، بدون توجه به شایستگی‌هایشان، از نفوذ خود برای حمایت از دوستان یا همکاران خود استفاده می‌کنند. این نوعی فساد در بسیاری از سازمان‌ها، از جمله مشاغل، دولت‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی است.

این عمل می‌تواند ساختارهای قدرت سازمانی را مستحکم کند و آن را برای افراد بدون ارتباطات مناسب برای پیشرفت یا موفقیت چالش برانگیز کند. می تواند فرهنگ علاقه مندی و انحصار را ایجاد کند، جایی که شایستگی و عملکرد محرک های اصلی موفقیت نیستند.

دوستی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله دادن شغل یا ترفیع به اعضای خانواده یا دوستان نزدیک، اعطای قراردادها یا معاملات تجاری به افراد یا شرکت های مورد علاقه، یا استفاده از روابط شخصی برای تأثیرگذاری بر تصمیمات استخدام یا سرمایه گذاری. تشخیص یا اثبات آن می تواند چالش برانگیز باشد، اما تأثیر منفی آن بر سازمان ها می تواند قابل توجه باشد.

دوستی و اخلاق تجاری

اخلاق تجاری شامل اصول و ارزش هایی است که رفتار اخلاقی در تجارت را هدایت می کند، از جمله اینکه سازمان ها و اعضای آن چگونه باید رفتار کنند. از منظر اخلاقی، دوست گرایی غیراخلاقی تلقی می شود، زیرا شامل استفاده از روابط شخصی و سوگیری ها برای کسب امتیازات به جای ارزیابی افراد بر اساس شایستگی آنها است. این می تواند اصول انصاف، شایسته سالاری و فرصت های برابر را که اصول اخلاقی اساسی در اکثر سازمان ها هستند، تضعیف کند.

یک جلسه اضطراری هیئت مدیره ممکن است باعث شکوفایی روابط دوستانه شود، زیرا تصمیمات باید به سرعت و بدون نظارت یا بررسی دقیق اتخاذ شوند. سازمان‌ها باید دستور کار جلسه هیئت مدیره را برای ایجاد پروتکل‌های شفاف برای جلسات اضطراری هیئت مدیره تهیه کنند تا از مزیت‌های ناروا به دوستان یا اعضای خانواده خودداری کنند.

چرا دوستی غیراخلاقی است؟

دوستی به چند دلیل غیراخلاقی است، از جمله؛

عدم انصاف، زیرا شامل رفتار ترجیحی با افراد بسته به روابط به جای ارزیابی عینی آنها بر اساس مهارت ها و ارزش آنها است.
نقض اعتماد و اطمینان در سازمان، زیرا این تصور را ایجاد می کند که تصمیمات به جای معیارهای عینی، از روی ارتباطات صمیمی گرفته می شود.
فقدان شفافیت، زیرا دوستی شامل تصمیم گیری بدون شفافیت یا پاسخگویی مناسب است و محیطی را ایجاد می کند که در آن رفتار غیراخلاقی می تواند شکوفا شود. جلوگیری از روابط دوستانه می تواند به ویژه در جلسات هیئت مدیره غیرعلنی چالش برانگیز باشد.
تأثیر منفی بر عملکرد، زیرا افراد انتخاب شده اغلب واجد شرایط کمتری هستند. در نتیجه عملکرد آنها ممکن است به سازمان و روحیه آسیب برساند.

برای جلوگیری از احتمال همدستی و سایر اشکال فساد، از قبل برای جلسه هیئت مدیره آماده شوید تا از برگزاری علنی و شفاف جلسه اطمینان حاصل کنید. اعضای هیئت مدیره می توانند با توزیع دستور کار قبل از جلسه، همراه با اسناد و اطلاعات مربوطه که اعضای هیئت مدیره برای تصمیم گیری آگاهانه به آن نیاز دارند، شفافیت را افزایش دهند.
تفاوت بین همبستگی و خویشاوندی چیست؟

دوست گرایی و خویشاوند گرایی شبیه به هم هستند، زیرا شامل طرفداری و جانبداری در تصمیم گیری می شوند. با این حال، آنها در ماهیت روابط مورد استفاده برای اعطای مزایای متفاوت هستند.

همبستگی عمل به نفع دوستان نزدیک، همکاران یا متحدان در موقعیت های قدرت یا اقتدار است. این شامل استفاده از روابط با افرادی است که ممکن است لزوماً واجد شرایط یا شایستگی برخورداری از رفتار ترجیحی در استخدام، ترفیع، قراردادها یا فرصت‌های دیگر نباشند.

از سوی دیگر، خویشاوند گرایی به طور خاص به نفع اعضای خانواده در تصمیم گیری های سازمانی است. این می تواند شامل استخدام، ارتقاء یا اعطای امتیازات یا مزایای ویژه بدون توجه به قابلیت ها باشد.
تفاوت بین دوست گرایی و علاقه مندی چیست؟

همبستگی و طرفداری مفاهیم مشابهی هستند، زیرا هر دو شامل رفتار ترجیحی با افراد خاص بسته به روابط صمیمی یا سوگیری هستند. با این حال، طرفداری اصطلاح گسترده‌تری است که شامل هر نوع رفتار ترجیحی با افراد خاص، چه بر اساس روابط شخصی یا ترجیحات باشد.

همبستگی به عملکرد افراد در موقعیت‌های قدرت یا اقتدار اشاره دارد که از نفوذ خود برای حمایت از دوستان، همکاران یا متحدان نزدیک، علی‌رغم تجربه‌شان، استفاده می‌کنند. اغلب شامل روابط فراتر از محل کار، مانند دوستی یا اتحاد سیاسی است.

در اصل، طرفداری نوع خاصی از طرفداری است که شامل روابط شخصی برای به دست آوردن مزایا می شود، در حالی که طرفداری می تواند اشکال مختلفی داشته باشد و ممکن است لزوماً شامل روابط فردی نباشد.

سوالات متداول (سؤالات متداول)

نمونه ای از کرونییسم چیست؟

نمونه ای از همبستگی می تواند زمانی باشد که یک مقام دولتی به جای استفاده از یک فرآیند منصفانه و شفاف برای انتخاب موفق ترین نامزد، یک قرارداد یا شغل پرسود را به دوست یا همکار نزدیک خود بدون بررسی واجد شرایط بودن می دهد.

آیا دوستی غیرقانونی است؟

همبستگی لزوماً غیرقانونی نیست، اما می تواند به اقدامات غیرقانونی مانند خویشاوندی، رشوه خواری یا تضاد منافع منجر شود. با این حال، در برخی موارد، اگر همبستگی نسبت به نامزدهای واجد شرایط تبعیض قائل شود، می‌تواند قوانین ضد تبعیض را نقض کند.

آیا همبستگی غیراخلاقی است؟

همبستگی غیراخلاقی تلقی می شود زیرا اغلب شامل رفتار ترجیحی با کسی است که به جای شایستگی، به روابط شخصی بستگی دارد. این رویه می تواند اعتماد عمومی به موسسات را تضعیف کند و اعتماد به عادلانه بودن فرآیند انتخاب را از بین ببرد.