تاثیر جشنواره ها بر شهرها و فرهنگ های نادیده گرفته شده

شهرهای سراسر جهان با بحران های بزرگی روبرو هستند – از نارسایی خدمات و افزایش نابرابری ها ، تا شرایط اضطراری آب و هوا . و هنر و فرهنگ به طور شگفت آور نقشی حیاتی در مقابله با این نوع چالش های شهری دارند.

جشنواره ها فضاهای مهیجی را برای تجربه هنر ، موسیقی ، فرهنگ و فیلم ایجاد می کنند. در بهترین حالت ، آنها نقشی تحول آفرین در جامعه ایفا می کنند ، سنت ها را جشن می گیرند و معناهایی را که مکان ها برای مردم دارند ، قدرتمندانه بیان می کنند. جشنواره ها می توانند طرز تفکر ثابت شده درباره میراث را مختل کنند. با حضور در خیابان ها ، میخانه ها ، طاق های راه آهن ، خانه ها ، قایق ها و آستان های خانه ، آنها می توانند به ساکنان کمک کنند تا شیوه های مختلف تعلق خاطر در شهرها را کشف کنند ، با گذشته دوباره درگیر شوند و آینده را تصور کنند.

مطالعه ما در مورد 18 جشنواره در سراسر اروپا ، آفریقا و کارائیب نشان داد که آنها همچنین می توانند نقشی اساسی در ایجاد شهرهای پایدار داشته باشند . پایداری فقط حفاظت از محیط زیست نیست – بلکه تقویت ارتباط بین مردم و مکانها نیز هست. ما دریافتیم که جشنواره های دورتر از آفریقای جنوبی ، کنیا و انگلیس این قدرت را دارند که گروه های مختلفی از مردم را گرد هم آورند ، که اغلب با یک تعهد مشترک نسبت به زندگی و مکان های بهتر زندگی می کنند.

ادعای فضاهای شهر
کیپ تاون در آفریقای جنوبی به عنوان مقصد گردشگری شناخته می شود و منابع برای جلب توجه صنعت گردشگری در مناطق مركز و مرفه شهر ریخته می شود . این شهر همچنین از عنوان طراحی شهر یونسکو استقبال کرده و از رونق بازار هنر و طراحی برخوردار است. اما این هویت توسط همه ساکنان مشترک نیست و شهر پراکنده و تفکیک شده باقی مانده و اکثریت آنها در شرایط نامطلوبی زندگی می کنند.

در طول جام جهانی فیفا در سال 2010 ، کارناوال کیپ تاون معرفی شد تا فرصت هایی برای بیان خلاق ، اشتغال ، رشد مهارت ها ، انسجام اجتماعی و توسعه اقتصادی فراهم شود. کارناوال اگرچه یک تماشای لذت بخش است ، اما شب اتفاق می افتد ، به این معنی که فقط اقلیت ساکنان دسترسی به حمل و نقل می توانند در آن شرکت کنند.

همچنین دیده شد که کارناوال کیپ تاون منابعی را که از نظر تاریخی به رژه بحث برانگیز Kaapse Klopse اختصاص داده شده بود ، مصرف می کند . قدمت Kaapse Klopse به قرن 17 برمی گردد. با پیوند به جشن های سال نو در دوران برده داری ، این یک مسیر سنتی کارناوال را دنبال می کند تا خیابان ها را به عنوان فضاهای تاریخی برای همه احیا کند. در یک رویداد روزانه ، برخی احساس می کنند تنها زمان فقیر نشینان Capeton به شهر دسترسی دارد.

این نمونه ها نشان می دهد که جشنواره ها علی رغم نیت خیرخواهانه ، نمی توانند برای همه سودمند باشند. پویایی قدرت در جامعه ، در فضاهای فرهنگی ، و همچنین در فضای اقتصادی و سیاسی ، بازی خواهد کرد. جشنواره های اخیر اخیر در کیپ تاون عمداً تصورات مربوط به فضاهای عمومی را به چالش می کشد و توجه را به نابرابری ها جلب می کند.

به عنوان مثال ، Infecting the City یک جشنواره هنرهای نمایشی است که هدف آن به کار بردن شیوه های خلاقانه است – که به طور سنتی در استودیوها رقص می زنند و روی صحنه اجرا می شوند – به خیابان ها می آید.

ایجاد فرصت ها
شهر کیسومو در حاشیه دریاچه ویکتوریا در کنیا واقع شده است. این شهر غنی از میراث فرهنگی و طبیعی است که از طریق جشنواره ها جشن گرفته می شود. به عنوان مثال ، جشنواره Got Ramogi در سال 2015 برای حفظ و محافظت از فرهنگ سنتی ، اماکن مقدس و اسطوره های مردم Got Ramogi دایر شد.

و شب ماهی Dunga با همکاری انجمن – با حمایت یک دانشگاه محلی ، وزارت گردشگری و خدمات اجتماعی – برای مقابله با تهدیدهای تنوع زیستی در تالاب ها ، از دست دادن صنایع ماهیگیری سنتی و نگرانی در مورد جنگل زدایی ، استخراج معادن و شهرنشینی برگزار شد.

محققان پاتریک هایومب و فرد اوده بر مزایای قابل توجه این جشنواره ها تأکید کرده اند . برای سازماندهی و ارائه رویدادها ، به عنوان بخشی از استراتژی اکوتوریسم گسترده ، باید زیرساخت های جدیدی مانند جاده ها ، سرویس های بهداشتی و خطوط برق ایجاد شود .

با این حال این روش برخی از تنش ها را افزایش داده است. برخی از مردم س askال می کنند که آیا فرهنگ فقط در صورت بازده اقتصادی ارزشمند است؟ اما طرفداران به فرصت های ایجاد شده برای گروه های محروم در اطراف دریاچه اشاره می کنند. جشنواره ها منابع جایگزین درآمد پایدار ، به ویژه برای جوانان حاشیه ساز و کارگران جنسی ، ایجاد می کنند.

موفقیت کوچکتر در رویداد
قدرت جشنواره ها در شهرهایی مانند منچستر بزرگ انگلیس به یک اندازه قابل مشاهده است. منچستر “یک شهر مدرن و اصلی” است که از سابقه سیاسی و صنعتی غنی برخوردار است. این مکان زادگاه رایانه مدرن و مرکز بسیاری از جنبش های حقوق کارگری از لودیت ها گرفته تا چارتیست ها محسوب می شود . در سالهای اخیر ، منطقه-شهر از طریق ابتکاراتی مانند مدیا سیتی ، فرصت های جدیدی را پذیرفته است ، تحولاتی که باعث شده است مناطق اسکله Salford Quays به یک قطب صنایع خلاق تبدیل شود.

مانند “کیپ تاون” ، “جشنواره جشنواره منچستر بزرگ” نشان دهنده جاه طلبی ها و موضوعات مختلف است. جشنواره بین المللی منچستر (MIF) مخاطبان بین المللی را به خود جلب می کند و اعتبارات زیست محیطی در حال رشد را برجسته می کند . اخیراً ، MIF همچنین پیوندهای محکم تری با مردم محلی ایجاد کرده است: به عنوان مثال ، در سال 2017 رژه جرمی دلر ، برنده جایزه ترنر ، رژه مردم ، مردم جز شهر چیست؟ ، فقط یک ماه پس از بمب گذاری مهیب در منچستر آرنا ، ساکنان را در کانون توجه قرار داد .

جشنواره های کوچکتر مانند جشنواره Ordsall که در سایه Media City واقع شده اند ، نادیده گرفته می شوند اما از اهمیت کمتری برخوردار نیستند . این جشنواره ها برای تأمین بودجه تلاش می کنند ، اما ساکنانی که نوید صنعت خلاقیت یا زرق و برق صحنه جشنواره بین المللی را دارند برای آنها طراحی نشده است.

اخیراً ، تاریخچه منچستر 200 سال از قتل عام پیترلو در سال 1819 ، با جشنواره ای با موضوع آزادی ، اعتراض و دموکراسی را گرامی داشته است . این جشنواره از طریق گروه های مختلف در سطح شهر از طریق جمعیت تهیه شده است و از بحث ها ، نمایشگاه ها ، جشن های میراث و درگیری با موضوعات روز روز تشکیل شده است.

همه این مثال ها نشان می دهد که جشنواره ها چگونه می توانند به نیازهای جامعه پاسخ دهند وقتی که به طور معنی داری ساکنان را درگیر می کنند و احساس تعلق نیرومندی را برای افرادی که از نظر تاریخی نادیده گرفته می شوند ، ایجاد می کنند. فراتر از مزایای اقتصادی یا زیست محیطی ، جشنواره ها فضاهایی را در شهرها ایجاد می کنند تا مشکلات و چالش ایجاد کنند ، بحث عمومی را ایجاد کنند ، جوامع را دور هم جمع کنند و مسائل مهم اجتماعی ، زیست محیطی و سیاسی را حل کنند .